De misérabelen (2021)

“Alouette, gentille alouette,
Alouette, je te plumerai”

Carol en Mario dachten dat hun laatste uur geslagen was. Maar het omgekeerde bleek waar: in plaats van de dood vonden ze nieuw leven. Jason kan zijn liefde voor Tessa zo moeilijk uitspreken, maar via de eendjes van het kermiskraam lukt het misschien wel. Zolang Björn maar niet te veel geluk heeft met de schuiverkes in het lunapark. Henri is er weer bovenop aan het komen, met dank aan eerwaarde heer Vertongen. Want diep vanbinnen is hij Jean Valjean. En Shirley sleurt Stijn overal mee naartoe, ook al begrijpen de mensen dat niet.

Zoveel levens die elkaar vinden in een voorstelling van “Les Misérables”. Hun regisseur Rudy heeft het hen uitgelegd: dat is een toneelstuk dat eigenlijk gaat over mensen zoals zij. Maar dan vroeger.

Yves Heymans liet zich inspireren door Victor Hugo voor een stuk over mensen die zich altijd weer in de problemen werken, hoe hard ze ook proberen. Met de koekendozenromantiek die Gustaaf zo graag heeft, met foute kermismuziek en rollende carrousels aan de voet van Montmartre. Tussen de neon van de Vlaamse viskramen en de nostalgie van Parijse lampions in. Romantiek voor groot en iets minder groot (maar misschien toch beter niet voor de allerkleinsten). Alleen zingen gaan we niet doen, sorry.

Met Isabel De Smet, Joke De Schrijver, Katrien Van Weyenberg, Sabine De Hauwere, Jeroen De Visscher, Marijn Van Damme, Philip Heymans, Toon Pauwels en Yves Heymans

Tekst en regie: Yves Heymans